System łazienkowy SOPRO
ISSN 1429-9089, e-ISSN 2449-9870
Tekst i zdjęcia Henryk Pieczarowski
Obiekt, w którym przeprowadzono renowację posadzek mozaikowych na sześciu klatkach schodowych, to znany warszawiakom od lat trzydziestych XX w. „dom bez kantów” przy ul. Królewskiej 2 w Warszawie. Prace renowacyjne rozpoczęto w grudniu 2011 r. Remont prowadzono według projektu konserwatorskiego opracowanego przez HP Ceramik na podstawie opinii prof. dr. hab. Jakuba Lewickiego.
Posadzki, tak jak cały wystrój klatek schodowych, nawiązują do stanu i stylu lat trzydziestych XX wieku. Nowe posadzki mają identyczny wzrór, jak na zachowanych fragmentach oryginalnej mozaiki podlegającej ochronie konserwatorskiej. Do uzupełnienia braków zastosowano gres porcelanowy nieszkliwiony, barwiony w masie, charakteryzujący się podobną barwą, ale znacznie wyższą odpornością na ścieranie niż oryginalna historyczna kamionka.
Wcześniejsze prace remontowo-konserwatorskie, wykonywane zgodnie z projektem, polegały na zerwaniu okładziny mozaikowej z części lub całości powierzchni. Wykonano również wstawki lastrykowe w trepach schodowych, nowe parapety lastrykowe, ułożono tynki na ścianach, zamontowano nowe drzwi wejściowe do klatek schodowych oraz nowe windy.
Zdjęta mozaika wraz ze skutym podłożem była składowana w piwnicy budynku i przed ponownym wykorzystaniem wymagała sortowania, czyszczenia chemicznego z resztek zaprawy cementowej i zabrudzeń oraz formatowania w panele 25 x 25 cm. Po segregacji okazało się, że do dyspozycji jest tylko 70 m2 starej mozaiki, z której po czyszczeniu chemicznym uzyskano jedynie 50,12 m2 materiału do ponownego wykorzystania oraz 16,6 m2 kostek mozaiki uszkodzonych w różnym stopniu.
Mozaiki odzyskanej w wyniku renowacji było zbyt mało do ponownego wykonania posadzek na wszystkich podestach klatek schodowych. Zdecydowano się więc na wykonanie okładzin na podestach pięter (przy windach) oraz w holach wejściowych do klatek schodowych z nowej mozaiki w formacie i kolorze możliwie najbliższych mozaice historycznej, zachowując interesujący układ graficzny. Nowe posadzki wykonano na podestach narażonych na największe zużycie eksploatacyjne.
Inwestorzy nie dysponowali dużym budżetem, a moim zadaniem było zaaranżować wnętrze tak, żeby łazienka przy głównej sypialni wyglądała elegancko i luksusowo. Na ścianach i podłodze zastosowałam więc jasne, neutralne kolorystycznie płytki ceramiczne o wymiarach 90 x 30 cm, które posłużyły za tło aranżacji Połączyłam je z marmurem Emperador. Wzorzysty kamień ułożony został na dwóch przeciwległych ścianach – wejściowej i na wprost wejścia. Powstała w ten sposób niezwykle efektowna dekoracja łazienki.
Elementy wyposażenia wnętrza zamówiłam w zaprzyjaźnionych sklepach, gdzie udało mi się wynegocjować dobre ceny. Do łazienki wybrałam: WC i bidet produkcji Villeroy&Boch z kolekcji obiektowej Omnia Architektura, wannę Clarisa i umywalki nablatowe Ego by Antonio Citterio firmy Koło oraz baterie Zenta z Kludi. W związku z tym, że pomieszczenie miało ponad 13 m2, udało się wygospodarować miejsce na gotową saunę, która uważana za luksus podniosła standard domu.
Prezentowana łazienka znajduje się w ponad 300-metrowym domu przeznaczonym na wynajem.
Strefa wejściowa – wiatrołap, hol lub korytarz – jest pierwszym pomieszczeniem, które zobaczą odwiedzający, wizytówką naszego mieszkania, dlatego też uważam, że należy mu się podobna uwaga, jaką poświęcamy np. łazience czy kuchni. Szczególnie istotne jest to w przypadku małych powierzchni, gdzie największe znaczenie ma ergonomia.
Jak urządzić hol i korytarz?
Małe hole i korytarze powinny być urządzane w sposób nieograniczający swobody poruszania się na niewielkiej przestrzeni. Nie starajmy się na siłę upchać tam szafy i kilku innych mebli. W niewielkich pomieszczeniach niezwykle istotne jest właściwe oświetlenie, które – oprócz kwestii praktycznych – pozwala na budowanie nastroju i ukrycie ewentualnych mankamentów wnętrza, jak np. szereg drzwi do innych pomieszczeń w domu. Ściany i podłogi małych holi i korytarzy powinny być jasne, w przypadku płytek ceramicznych zalecane są duże formaty.
Dobrym sposobem na długi korytarz będzie zamontowanie szafy na jego końcu, jednak pod żadnym pozorem nie może to być szafa z lustrem. Mebel powinien na tyle kolorystycznie odznaczać się od ścian, by stanowił optyczne zamknięcie długiej przestrzeni. Przydadzą się też niewielkie szafki, stoliki bądź toaletki.
Podłogi i ściany w wiatrołapie, holu i korytarzu można wykończyć różnymi materiałami (drewno, ceramika, tkaniny). Jednak ze względu na trwałość i względy praktyczne polecam płytki ceramiczne, które ułożone również na ścianach z powodzeniem zastąpią farbę czy tapetę.
Parametry płytek na tarasy i balkony
Podstawowym parametrem, który powinniśmy brać pod uwagę podczas doboru płytek na taras bądź balkon jest mrozoodporność. Największe prawdopodobieństwo bardzo dobrej, ponadnormatywnej mrozoodporności występuje w przypadku płytek o nasiąkliwości wodnej poniżej 0,5%, dlatego też w warunkach klimatycznych Europy Środkowo-Wschodniej na tarasy i balkony należy stosować płytki o nasiąkliwości do 0,5% (popularnie nazywane gresami) z grupy BIa lub AIa ewentualnie z grupy BIb lub AIb pod warunkiem deklaracji producenta, że produkt ma nasiąkliwość do 1%.
Kolejnym ważnym parametrem jest antypoślizgowość. Płytki na balkony zadaszone powinny mieć antypoślizgowość minimum R10 wg DIN 51130, a na otwarte balkony i tarasy minimum R11.
Ważną cechą płytek ceramicznych jest też rozszerzalność cieplna. Jeżeli zastosujemy ciemne płytki na tarasie od strony południowej, to ich powierzchnia w lecie może się nagrzać nawet do temperatury powyżej 70ºC. To, oprócz dyskomfortu osób przebywających na takiej „patelni”, może doprowadzić do odspoienia się płytek od podłoża.
Kolejnym istotnym parametrem płytek, o którym nie wolno zapominać, jest odporność na ścieranie. W przypadku płytek barwionych w masie czynnik ten nie jest istotny, ale odgrywa ważną rolę w przypadku płytek szkliwionych. Na balkonach w prywatnych domach, gdzie nie ma dostępu z zewnątrz, wystarczą płytki o odporności na ścieranie PEI3. Na tarasach z dostępem od strony zewnętrznej budynku oraz balkonach w budynkach publicznych o wzmożonym natężeniu ruchu pieszego należy stosować płytki, które charakteryzują się PEI4, a na a na tarasach widokowych i balkonach o bardzo dużym ruchu pieszym PEI5.
Podczas doboru materiału do wykończenia tarasu lub balkonu należy też pamiętać o formacie płytek. Upraszczając, można powiedzieć, że im płytka mniejsza, tym lepsza, ponieważ wilgoć powstająca pod płytką kondensuje i zimą na skutek zmarznięcia, a przez to powiększenia objętości, może spowodować jej odspoienie lub pęknięcie.
Więcej na temat parametrów płytek na tarasy i balkony oraz zasad i technologiach ich układania w numerze. POLECAMY!
Układanie mozaiki
Przed przystąpieniem do montażu mozaiki należy zwrócić uwagę na wiele czynników wpływających na końcowy efekt. Prace należy rozpocząć od odpowiedniego rozplanowania rozmieszczenia mozaiki. Jeśli jest taka możliwość, to mozaika powinna być układana bez docinania (przycięcie spowoduje utratę jej walorów dekoracyjnych). Podczas projektowania najlepiej dopasować wielkość zabudowy wanny, podestów czy murków do formatu mozaiki.
Warunkiem uzyskania ładnej okładziny z mozaiki jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Musi być ono idealnie równe, gdyż mozaikę układa się na cienką warstwę kleju. Często zdarza się, że mozaika ma inną grubość niż płytka, która z nią licuje. Jest wiele sposobów na wyrównanie grubości obu płaszczyzn i z reguły każdy glazurnik ma własną metodę.
Do mocowania mozaiki należy stosować zaprawę klejową o wysokiej przyczepności klasy minimum C2 S1. W przypadku, gdy mozaika szklana nie ma wykonanej przez producenta warstwy kontaktowej na spodzie poszczególnych elementów, wówczas należy użyć dwuskładnikowego (najlepiej białego) kleju klasy C2 S2 lub kleju do szkła. Bardzo dobrym rozwiązaniem będzie zastosowanie spoiny epoksydowej, która posłuży zarówno do przyklejenia mozaiki, jak i fugowania. Pozwoli to uniknąć przebarwień.
Fugowanie mozaiki należy wykonać za pomocą zapraw do spoinowania bardzo dobrej jakości. Mała grubość płytki naraża fugę na zbyt szybkie odparowanie wody, co uniemożliwia wiązanie. W mozaice jest duża procentowo powierzchnia fug, dlatego też zaleca się stosowanie zapraw epoksydowych ze względu na dużą wytrzymałość i łatwiejsze utrzymanie w czystości.
Płytki na płytach gipsowych i gipsowo-kartonowych
Ważnym elementem w procesie przygotowania podłoża pod płytki ceramiczne jest dobór odpowiedniego rodzaju płyt gipsowo-kartonowych. Co do zasady płyty g-k można stosować w pomieszczeniach, gdzie wilgotność względna powietrza nie przekracza 85%, a jednocześnie czas ekspozycji na takie wilgotne warunki nie przekracza 12 h na dobę. W pomieszczeniach mokrych np. łazienki, gdzie występuje podwyższona wilgotność, można stosować tylko płyty kartonowo-gipsowe o zwiększonej wodoodporności, tzw. hydro, wyróżniające się zielonym kolorem kartonu zastosowanego do ich produkcji. Płyty wodoodporne mogą być stosowane w pomieszczeniach, w których wilgotność nie przekracza 95% przy ekspozycji na takie warunki do 10 h na dobę.
Podstawą do zagwarantowania trwałości okładziny z płytek ceramicznych jest również stabilne i trwałe podłoże. Sposób zamocowania płyt gipsowo-kartonowych musi więc zapewnić stabilność powstałej konstrukcji. W przypadku tworzenia nowej ściany działowej należy posłużyć się gotowymi systemami profili aluminiowych. Przy obudowywaniu już istniejących ścian trwałe zamocowanie można uzyskać, przyklejając płyty gipsowo-kartonowe specjalnym klejem gipsowym bezpośrednio do ściany. Zastosowanie systemu profili umożliwia jednak w znacznie prostszy sposób uzyskanie kątów prostych i powierzchni nieodstających od pionu oraz np. obudowywanie instalacji sanitarnych w łazienkach.
Przed układaniem płytek ceramicznych płyty gipsowo-kartonowe należy dodatkowo zaimpregnować odpowiednim preparatem gruntującym zwiększającym wodoodporność. Bardzo istotne jest zachowanie czasu wysychania i wiązania zastosowanego preparatu gruntującego, tzn. min. 12 - 24 h. Jest to czas niezbędny do związania zawartej w gruncie żywicy i odparowania nadmiaru wody.
Przy wykonywaniu okładzin ceramicznych na płytach g-k w łazienkach, a zwłaszcza w miejscach szczególnie narażonych na działanie wody (strefa przypodłogowa, obrzeża wanien, umywalek), należy zastosować preparaty uszczelniające całkowicie zabezpieczające przed wnikaniem wody. Są to wyroby jednoskładnikowe na bazie spoiwa polimerowego popularnie zwane foliami w płynie. Wyroby te powinny spełniać wymagania normy PN-EN 14891:2012. Zgodność z tą normą potwierdza jednocześnie dużą przyczepność do zaprawy klejowej przeznaczonej do przyklejania płytek ceramicznych.
Do przyklejania płytek na płytach g-k należy stosować elastyczne zaprawy klejące, czyli charakteryzujące się dużą odkształcalnością pod naprężeniem. Przy wyborze zaprawy należy mieć na uwadze fakt, że stosowanie w nazwie kleju sformułowania elastyczny bywa czasem nadużywane i nie wiąże się z potwierdzonym badaniami i zadeklarowanym na opakowaniu parametrem odkształcenia poprzecznego S.
Przyklejanie płytek ceramicznych na ścianach z płyt gipsowo-kartonowych czy płyt gipsowych nie różni się od układania płytek na innych podłożach. W celu poprawy przyczepności zalecane jest stosowanie zaprawy klejącej zarówno na spód płytki, jak i na podłoże. Ważne jest również prawidłowe wykonanie spoin pomiędzy płytkami. Elastyczne zaprawy klejące mają dłuższy czas wiązania, dlatego spoinowanie płytek należy wykonać najwcześniej po upływie 48 h od ich przyklejenia.
Jak wyglądałaby rzeczywistość firm i osób handlujących płytkami, gdyby każdy klient wychodził z tego samego przekonania co Federacja Konsumentów Oddział w Warszawie w swoim stanowisku opublikowanym w kwartalniku "Wokół Płytek Ceramicznych" nr 2/2012 w artykule pt. Kiedy i jakie płytki można reklamować.
1. Wynika z tego (z ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej – przypis autora Moniki Gibes), że podstawą odpowiedzialności jest istnienie niezgodności z umową. Konsument dokonując zakupu płytek, ma prawo oczekiwać, że w każdym opakowaniu znajdują się takie same płytki, o takich samych właściwościach – rozmiarach i odcieniach. Nie ma tu znaczenia istnienie norm – są one jedynie wyznacznikiem minimalnej jakości.
Kusi mnie, aby w tym momencie zapytać, co jest wyznacznikiem maksymalnej jakości? Czyli – jak wysoko mogą sięgać wymagania klienta? Bo w przypadku płytek ceramicznych takie same to określenie mało precyzyjne i zostawiające bardzo szeroki margines dla wymagań klienta. Przekonanie, że wszystkie płytki w kartonie mają być takie same, doprowadziłoby do sytuacji, w której nawet każda płytka rektyfikowana kwalifikowałaby się do uzasadnionej reklamacji.
2. …uzasadnionym oczekiwaniem przeciętnego konsumenta jest posiadanie płytek, które (…) będą w takim samym odcieniu jak próbka lub okazany wzór
Ta zasada skutecznie utrudniłaby sprzedaż płytek na zamówienie oraz o różnej tonacji, która wynika ze specyfiki takiego produktu. Bo o ile sprzedaż płytek z magazynu byłaby jeszcze możliwa – eksponowany wzór byłby zgodny z tym, co klient odebrałby po realizacji zakupu, o tyle sprzedaż na zamówienie stałaby się bardzo kłopotliwa. Jak bowiem wyeksponować kilka czy kilkanaście odcieni każdej płytki, które mogą być dostępne w fabryce?
3. Sprzedawca, owszem, może zwolnić się z odpowiedzialności za niezgodność, ale tylko wtedy, gdy oświadczy, że w danym opakowaniu np. jedna płytka jest wadliwa w określony sposób.
Wyobraźmy sobie sytuację, gdy klient zamówi 20 paczek płytek kalibrowanych w formacie nominalnym 45 × 45 cm z wariacją tonacji. Wraz z fakturą zakupu powinien więc otrzymać następujący elaborat: paczka nr 1. – dwie płytki w formacie większym o 1 mm od deklarowanego, jedna płytka mniejsza o 0,5 mm od deklarowanego, dwie płytki o ton ciemniejsze od próbki, a dwie płytki mają krzywiznę powierzchni o stopniu krzywizny +0,05%. Paczka nr 2. – … I tak opisanych musiałoby być 20 paczek.
W artykule zapezentowana jest metoda uszczelniania niecki basenu kapielowego - opis poszczególnych etapów prac (od wykonania warstwy odcinającej, poprzez profilowanie i uszczelnienie basenu, aż do układania szklanej mozaiki) i zastosowanych materiałów hydroizolacyjnych.
W opisywanej sytuacji największym problemem były niekorzystne warunki gruntowo-wodne, czyli dość wysoki, ustabilizowany poziom wód. Budynek jest bowiem posadowiony na terenie starego rozlewiska Wisły. Prace hydroizolacyjne były wykonane niepoprawnie lub użyto niewłaściwych materiałów i na dnie wylanego, żelbetowego basenu (beton wodoszczelny B30 W8), a szczególnie na połączeniu ścian z płytą denną, pojawiły się miejsca intensywnych zawilgoceń łącznie z wyciekami wody. Ze względu na sposób posadowienia (płyta na gruncie) oraz zastosowany materiał hydroizolacyjny (wstęgowy) pod płytą denną, skuteczna naprawa błędów była praktycznie niemożliwa. Zdecydowano się zastosować sprawdzony na kilkuset basenach system uszczelnienia i wykończenia basenu firmy Sopro Polska. Pracownicy Działu Doradztwa Technicznego Sopro Polska dokonali oceny stanu technicznego obiektu, opracowali technologię napraw i przygotowali program prac. Na tej podstawie były prowadzone prace budowlane i wykończeniowe basenu.
Izolacje podpłytkowe są istotnym elementem w zabezpieczaniu ścian i podłóg przed wodą i wilgocią. Można je podzielić na wewnętrzne i zewnętrzne.
Izolacje stosowane wewnątrz (łazienki, kuchnie)
W zależności od zawilgocenia powierzchni, w pomieszczeniach mokrych, takich jak łazienki, kuchnie, pralnie itp., wyróżnia się dwie strefy: mokrą i wilgotną. Firma Kreisel-Technika Budowlana zaleca zabezpieczyć strefę mokrą za pomocą płynnej foli FOLBIT 800 (jednoskładnikowa, gotowa do stosowania masa uszczelniająca). Tworzy ona odporną na wodę, bezszwową izolację powłokową charakteryzującą się bardzo dużą elastycznością, przyczepnością oraz zdolnością pokrywania rys nawet do 2,5 mm. FOLBIT 800 jest produktem do stosowania tylko wewnątrz pomieszczeń.
Strefa mokra obejmuje miejsca, gdzie może wystąpić rozlewanie wody lub krótkotrwale silne zraszanie powierzchni wodą rozpryskową. Zasięg strefy mokrej to: w przypadku umywalek i wanien kąpielowych bez natrysku – co najmniej 50 cm powyżej najwyższego punktu czerpalnego (kranu), w przypadku natrysków (także ściennych, np. nad wannami) – co najmniej 50 cm powyżej wylotu prysznica (także trzymanego nad głową przez osobę stojącą w wannie). Natomiast szerokość strefy mokrej wynosi co najmniej 50 cm z każdej strony poza umywalką, wanną lub brodzikiem. Ponadto do strefy mokrej zalicza się całą podłogę i pas o wysokości co najmniej 10 cm na ścianach wokół podłogi. Strefa wilgotna obejmuje powierzchnie niezaliczane do strefy mokrej i nie wymaga stosowania izolacji.
Izolacje do stosowania na zewnątrz (tarasy, balkony)
Izolację tarasów i balkonów najczęściej wykonuje się z zapraw cementowo-polimerowych. KREISEL proponuje dwa sprawdzone, specjalistyczne produkty: jednoskładnikowy BUDOSZCZEL-H 810 oraz dwuskładnikowy AQUA SZCZEL 820.
Zaprawy polimerowo-cementowe cechuje m.in. wysoka paroprzepuszczalność, dobra przyczepność do cementowych klejów do płytek, odporność na działanie wody (takie same właściwości mają izolacje bitumiczne). Izolacje te są bardzo elastyczne i umożliwiają mostkowanie dużych szczelin, np. dwuskładnikowy AQUASZCZEL 820 do 1,5 mm. Są uniwersalne; można je stosować nie tylko na tarasach czy balkonach, ale też jako hydroizolację fundamentów (pionową i poziomą). Ponadto nie wydzielają żadnych szkodliwych substancji. Zaprawa AQUASZCZEL 820 jest odporna na zanieczyszczenia zwierzęce, dzięki temu może być stosowana w budownictwie rolniczym. Zaprawy BUDOSZCZEL-H 810 oraz AQUASZCZEL 820 są także chętnie stosowane do izolacji podpłytkowych basenów oraz saun.
Zalecenia dla wykonawców hydroizolacji
KREISEL - Technika Budowlana Sp. z o. o.
tel. +48 61 846 79 00 www.kreisel.pl
Na cenę płytek ceramicznych wpływa wiele czynników, m.in. rodzaj i przeznaczenie płytek, system dystrybucji, a także koszty ich wytworzenia. Składają się na nie: ilość i jakość wykorzystanych surowców mineralnych; zastosowanie dodatkowych produktów, jak angoby, szkliwa, pasty i granilie. Niemałe znaczenie ma też wydajność produkcji, rosnące ceny energii elektrycznej, gazu ziemnego i transportu oraz niestabilne kursy walut.
Różnica pomiędzy płytkami np. klasy Premium a produktami „z niższej półki” tkwi także w liczbie jednostkowych operacji technicznych wykonywanych w trakcie procesu produkcyjnego (związanych z obróbką mechaniczną płytek). Tańsze płytki są już gotowe po procesie obróbki termicznej, natomiast płytki droższe poddawane są dodatkowej obróbce, takiej jak polerowanie i półpolerowanie powierzchni, rektyfikacja boków i fazowanie krawędzi, a także łamanie i cięcie.
Duży wpływ na koszty wytwarzania danej kolekcji płytek ma także rodzaj wykorzystywanych technologii do produkcji elementów dekoracyjnych oraz ich różnorodność. Tańsze wyroby mają zazwyczaj w ofercie proste dekoracje w postaci listew czy narożników (z reguły poddawane dwukrotnej obróbce termicznej w celu utrwalenia naniesionej dekoracji), natomiast w klasie Premium stosuje się wszelkie dostępne nowinki techniczne i technologiczne, dostępne na rynku jak: wstawki ze szkła, cięcie wodą wyszukanych kształtów, zastosowanie droższych dodatków itp.
DOMOTEX 2013 - Targi Hannowerskie
Cały świat dywanów i podłóg w jednym miejscu
kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Format płytek ceramicznych
Obecnie najpopularniejsze są płytki wielkoformatowe kwadratowe o wymiarach 60 x 60 cm, modne są też duże płytki prostokątne 30 x 60 cm czy 40 x 60 cm. Oferowane są również płytki w większych formatach, ale stanowią one nie więcej niż 4-5% europejskiej produkcji płytek.
Modularność płytek
Modularność polega na tym, że produkuje się płytkę podstawową w jednym formacie np. 120 x 120 cm i tnie się ją na mniejsze elementy. Jest to bardzo korzystne dla poducentów ze względów finansowych i logistycznych. Do produkcji kolekcji płytek nie wystarczy praktycznie jedna forma, a w magazynach nie muszą zalegać płytki w wielu formatach. Na przykład z jednej płytki 120 x 120 cm można stworzyć bardzo bogatą kolekcję o wymiarach: 30 x 30 cm, 40 x 40 cm, 60 x 60 cm, 30 x 60 cm, 30 x 40 cm, 40 x 60 cm, 120 x 30 cm, 120 x 40 cm oraz 120 x 60 cm. Pozwala to stylistom i architektom wnętrz na tworzenie bardzo interesujących aranżacji, w których głównią rolę odgrywają różne formaty płytek ceramicznych.
Niewielka grubość płytek ceramicznych
Minimalna grubość płytek ściennych to 3-4 mm, zaś płytek podłogowych 4,5-6 mm. Są to oczywiście zalecenia ogólne. Jednak przy określaniu minimalnej grubości należy też uwzględnić kształt oraz format płytek, np. listwa 30 x 120 mm nie powinna być cieńsza niż 7 mm. Cienkie płytki mają wiele zalet, do najważniejszych należą m.in.: niższe koszty produkcji i transportu, możliwość układania płytek na istniejącej okładzinie ściennej lub/i podłogowej (remontu bez skuwania starych płytek) oraz niewielki ciężar płytek, a co za tym idzie łatwość układania.
Kolorystyka i cyfowe dekoracje płytek
Po długim okresie mody na minimalizm, który charakteryzował się bardzo jasnymi kolorami, ostatnio coraz częściej pojawiają się płytki w nasyconych, jaskrawych barwach oraz barwne dekoracje z motywami kwiatowymi, geometrycznymi, także odwzorowującymi na płytkach obrazy z fotograficzną dokładnością. Modne stają się dekoracje, jakie można spotkać w starych domach we Włoszech, na Kubie czy Ameryce Łacińskiej, nawiązujące do klimatu lat 60. ubiegłego stulecia. Cyfrowy druk umożliwia ponadto wykonywanie dekoracji na płytkach, które nie mają płaskiej powierzchni. Coraz więcej jest tzw. płytek strukturalnych, czasami z głębokim reliefem lub dużymi wypukłościami. Idealnie odwzorowuje się np. grafikę i strukturę kamieni oraz drewna.
W ciągu 6 miesięcy 2012 r. wyprodukowano łącznie 827,2 tys. ton płytek ceramicznych i płyt chodnikowych, tj. o 4,1% mniej niż w analogicznym okresie ubiegłego roku, co w przeliczeniu na metry kwadratowe stanowiło 46,7 mln m2, tj. o 5,9% mniej niż rok wcześniej. Spadkowa tendencja w produkcji płytek ceramicznych i płyt chodnikowych nasiliła się w II kwartale tego roku, pogarszając wyniki z I kwartału 2012 r., kiedy to produkcja wytworzona była niższa niż przed rokiem o 3,0% (wg ton) i o 5,1% (wg m2). W II kwartale 2012 r. wytworzono wprawdzie 441,2 tys. ton tych wyrobów, tj. o 14,3% więcej niż w I kwartale bieżącego roku, ale w stosunku do ubiegłego roku było to o 5,1% mniej.
Podobne trendy zanotowano w przypadku zapraw murarskich, obejmujących zaprawy klejowe i zaprawy do spoinowania. W I kwartale 2012 r. produkcja zapraw wyniosła 771,3 tys. ton, tj. o 4,4% mniej niż przed rokiem. Mimo zwiększenia rozmiarów produkcji wytworzonej w II kwartale 2012 r. do poziomu 1151,8 tys. ton (wzrost o prawie 50% w stosunku do I kwartału br.), to w porównaniu z analogicznym II kwartałem 2011 r. było to aż o 11,6% mniej. Wyniki II kwartału znalazły odzwierciedlenie w notowaniach za całe I półrocze, które uległy pogorszeniu w stosunku do I kwartału br. W ciągu 6 miesięcy 2012 r. wyprodukowano łącznie 1923,7 tys. ton zapraw murarskich, tj. o 8,7% mniej niż w analogicznym okresie ub. roku.
W nocy z 19 na 20 maja 2012 r. mieszkańcy Finale Emilia i San Felice sul Panaro niedaleko Ferrary spali spokojnie. Zapowiadał się piękny wiosenny weekend. Kataklizm zaskoczył ludzi w sobotę o godzinie 4.03 nad ranem, wtedy sejsmografy w europejskich obserwatoriach zanotowały gwałtowny wstrząs o sile 6° (w dziewięciostopniowej skali Richtera). Epicentrum znajdowało się na głębokości zaledwie 5 km.
20 s wystarczyło, aby w ruinę obróciły się kilkusetletnie zabytki, kościoły, szpitale. Nowe osiedla mieszkaniowe i zakłady produkcyjne składały się jak domki z kart. W kłębach kurzu w gruzowiskach przerażeni ludzie poszukiwali bliskich, opatrywali rannych. Wstrząsy powtarzały się z mniejszą i większą siłą przez cały dzień. Lokalne zakłady przemysłowe, m.in. fabryki płytek ceramicznych, poniosły straty nie tylko materialne. Proces technologiczny wypalania płytek nie przewiduje przerw. W fabryce Sant’Agostino należącej do braci Ennio i Mauro Manuzzich zawaliły się dwie z dziewięciu hal produkcyjnych, grzebiąc pod gruzami dyżurujących przy piecach dwóch pracowników.
Najbardziej poszkodowany, oprócz fabryki Sant’Agostino, został zakład Ceramika Opera położony nieopodal miejscowości Camposanto. Ponadto w Finale Emilia (10 km od Ferrary) zniszczenia uniemożliwiły produkcję zakładom: Marazzi, Panariagroup, ABK, Atlas Concorde oraz Moma. We wszystkich firmach produkcję wstrzymano z powodu awarii najistotniejszego ogniwa technologicznego, jakim są piece.
Szacuje się, że branża płytek ceramicznych w Emilii-Romanii w następstwie trzęsienia ziemi straciła ponad 120 milionów euro.
Wbrew pozorom regiony Azji Środkowej, "państw-spadkobierców" dawnego ZSRR, rysują się dla producentów i dystybutorów płytek ceramicznych niezwykle atrakcyjnie.
Rynek płytek w Kazachstanie
Z danych Funduszu Inwestycyjnego Kazachstanu wynika że, kraj ten ma 29 złóż iłów bentonitowych, surowów wykorzystywanych przez branżę ceramiczną. Rezerwy gliny w tych złożach przekraczają 1 mld t. Produkcja ceramiki sanitarnej i płytek ceramicznych jest jednak w Kazachstanie bardzo słabo rozwinięta i dlatego produkty te są w dużej ilości importowane (97% w 2012 roku), przede wszystkim z Rosji, Chin, Turcji i Włoch. W wyniku analizy prowadzonej przez Centrum Informacji i Informatyki Agencji Republiki Kazachstanu do spraw Statystyki, obecnie do najbardziej popularnych i niezbędnych w kraju materiałów budowlanych należą m.in.: cegły, płyty i płytki ceramiczne oraz ceramiczne wyroby ogniotrwałe.
Eksperci przewidują jednak, że w 2014 r. import płytek ceramicznych drastycznie spadnie i nie przekroczy 6%. Może się tak stać za sprawą rządowych planów wybudowania do 2014 r. czterech nowych fabryk produkujących płytki ceramiczne, z udziałem kapitału zagranicznego.
Do najbardziej znanych i rozpoznawalnych polskich producentów płytek ceramicznych w Kazachstanie niewątpliwie należy Ceramika Paradyż. Firma na tym rynku jest już obecna od 15 lat, przez dystrybutora TOO The World of Ceramika. Paradyż oferuje nie tylko najnowsze kolekcje wyrobów ściennych i podłogowych, ale także możliwość wirtualnego projektowania wnętrz za pomocą programu CAD Decor Paradyż. Uznaniem konsumentów cieszą się też marki Opoczno i Cersanit oraz firma Polcolorit S.A. Na rynku znane są też od lat wyroby do wyposażenia łazienek marki Cersanit i Antado.
Uzbekistan - rośnie popyt na płytki ceramiczne
W I kwartale 2012 r. wartość robót budowlano-montażowych w Uzbekistanie wyniosła ogółem 1845,6 mld UZS (3,2 mld PLN), z czego 79,3% wydatkowano na budowę nowych obiektów i modernizację istniejących, 19,5% na remonty i 1,2% na pozostałe roboty budowlane. Zgodnie z założeniami Ministerstwa Przemysłu Republiki Uzbekistanu, rozwój przemysłu w latach 2011-2015, w związku z oczekiwanym wzrostem inwestycji w branży budowlanej i wykończeniowej z 410 tys. m2 do 1,4 mln m2, zakłada 14-krotne zwiększenie produkcji płytek ceramicznych (do 5,8 mln m2 rocznie).
Z danych AO Uzstroymaterially (największe w Uzbekistanie państwowe konsorcjum zajmujące się produkcją materiałów budowlanych) wynika, że roczne zapotrzebowanie rynku Republiki Uzbekistanu na płytki ceramiczne wynosi co najmniej 5 mln m2 i stale rośnie. W Uzbekistanie, w ciągu ostatnich pięciu lat, sprzedano ok. 14 mln m2 płytek ceramicznych, w tym przede wszystkim importowanych (90-95%). Specjaliści prognozują, że w latach 2011-2015 roczne zapotrzebowanie na płytki ceramiczne wyniesie ok. 8-10 mln m2.
Do najbardziej znanych na rynku uzbeckim polskich płytek ceramicznych należą wyroby Grupy Paradyż oraz marki Opoczno. Wyroby dostępne są w największym centrum budowlanym Uzbekistanu Bek t'opi w Taszkiencie, w sklepie internetowym Vashremont.uz oraz portalu budowlanym stroyka.uz. Rozpoczynając działalność handlową z Republiką Uzbekistanu, należy pamiętać, że ok. 51,5% sprzedaży detalicznej jest realizowane za pośrednictwem bazarów.
Kirgistan - dobry rybek zbytu płytek Obecnie Kirgistan jest jednym z najlepiej zapowiadających się rynków zbytu płytek ceramicznych, szczególnie najniższego segmentu cenowego. Obecnie ponad 90% tych wyrobów pochodzi z importu głównie z krajów Wspólnoty Niepodległych Państw (Rosja, Ukraina, Białoruś), ale także z Chin, Indii, Turcji oraz Włoch. Pomimo trudnej sytuacji gospodarczej, popyt na płytki ceramiczne ścienne i podłogowe stale wzrasta, a jego dynamika kształtuje się na poziomie ok. 20% rocznie. Eksperci przewidują, że dalszy rozwój budownictwa poprawi koniunkturę na rynku i producenci płytek będą nadal zabiegać o wzmocnienie swojej obecności na tutejszym rynku. Wg rosyjskich statystyk wynika że, również polscy producenci z Grupy Paradyż i Polcolorit S.A. oraz marka Opoczno sprzedają płytki w niewielkiej sieci sklepów budowlanych, głównie przez dystrybutorów z krajów ościennych, tj. z Kazachstanu i Uzbekistanu. Wielkość sprzedaży szacowana jest obecnie na poziomie 1–3% ogólnej sprzedaży.
Z właścicielem firmy Sławomirem Jaciubkiem rozmawia Henryk Pieczarowski
H.P. Czym Ceramik Studio przyciąga klientów i czym wyróżnia się na tle innych konkurencyjnych firm?
S.J. Od początku istnienia Ceramik Studio ma wyznaczony cel, który konsekwentnie realizujemy. Nie skupiamy się na jednej grupie odbiorców. Nasza oferta skierowana jest do różnych klientów. Zawsze jednak dbamy o to, by asortyment był zróżnicowany i o zaawansowanym wzornictwie, którego próżno szukać u innych producentów dekoracji.
Zależy mi, aby Ceramik Studio było postrzegane przez polskich producentów płytek ceramicznych jako rzetelny i stabilny partner w biznesie. Przyznaję jednak, że nie mniej ważny jest dla mnie rozwój eksportu. Poszukuję kontaktów z doświadczonymi producentami płytek, którzy chcą wprowadzać do oferty komplementarne, zdywersyfikowane dekoracje. Staram się wykorzystać istniejącą modę na indywidualizację kolekcji przy wszechobecnej globalizacji rynku płytek, dbając o to, by kontakty z odbiorcami naszych wyrobów spełniały obustronne oczekiwania. Oferujemy innowacyjne, nowoczesne rozwiązania technologiczne połączone z ciekawym, oryginalnym wzornictwem.
Oprócz przekazywania partnerom projektów wzorów dekoracji na wyłączność, ściśle współpracujemy z nimi przy tworzeniu niepowtarzalnych kolekcji dla konkretnych klientów. Ponadto nasi partnerzy otrzymują konkretne warunki zakupu.
H.P. Jaki asortyment dekoracji oferuje obecnie Pana firma?
S.J. Obecnie produkujemy dekoracje ceramiczne (listwy, dekory, obrazy, centra i mozaiki cięte) i szklane (listwy, dekory i cięte mozaiki) zarówno płaskie, jak i reliefowe.
Wszystkie elementy dekoracyjne wykonywane są za pomocą form i formatek wytwarzanych na własnych urządzeniach. Oczywiście wzornictwo naszych wyrobów nawiązuje do najnowszych światowych trendów. Przy produkcji dekoracji wykorzystujemy technikę sitodruku, druku cyfrowego, fototapety oraz malowania ręcznego. Stosujemy materiały zdobnicze czołowych producentów krajowych, a także włoskich, hiszpańskich i innych.
Format wyrobów produkowanych przez Ceramik Studio jest bardzo zróżnicowany, od mozaiki 2 x 2 cm do elementów wielkoformatowych, jak na przykład obraz 2,4 x 1,75 m składający się z sześciu części.
Naszymi odbiorcami są producenci płytek ceramicznych, m.in.: Ceramika Color, Cer-Rol, Ceramika Końskie, Ceramika Pilch, Stargres, Dado Ceramika. Często są to zamówienia specjalne do tzw. kolekcji autorskich bądź adresowane do odbiorców hurtowych. 20 proc. produkcji jest eksportowane.
Kontakt do Ceramik Studio: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., tel. 44 758 72 97
16 czerwca br. po raz ósmy miłośnicy i twórcy ceramiki artystycznej wzięli udział w Warszawskich Spotkaniach Ceramicznych, które odbyły się na terenie Centrum Promocji Kultury (CPK) Dzielnicy Praga-Południe. Spotkania zostały zainicjowane przez obecnego prezesa Związku Ceramików Polskich - Darka Osińskiego. Tegoroczna impreza obejmowała m.in. kiermasz ceramiki oraz polowe warsztaty układania mozaiki, lepienia i toczenia na kole garncarskim przedmiotów z gliny, Wystawę Ceramiki na Wodzie oraz minisympozjum poświęcone historii ceramiki. W tym roku edycję minisympozjum połączono z miniwystawą zorganizowaną przez Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych obchodzący 60. rocznicę działalności.
Podczas sympozjum wygłoszono 6 referatów poświęconych głównie aktualnym osiągnięciom i działalności ICiMB. Obecnie prace badawcze koncentrują się na nanotechnologii tworzyw ceramicznych znajdujących zastosowanie w medycynie oraz przemyśle maszynowym i informatyce. W ICiMB kontynuowane są także prace na potrzeby ceramiki, np. dotyczące technologii szkliw, barwników, farb czy tworzyw ceramicznych na bazie surowców ilastych. Jednym z ciekawszych realizowanych projektów jest próba odtworzenia technologii ceramiki ogrodowej Chausseestaub, która została zniszczona podczas II wojny światowej.
Ósmym Warszawskim Spotkaniom Ceramicznym towarzyszył wernisaż ceramiki Pracowni Grześkiewiczów zorganizowany z okazji 99. urodzin wybitnego polskiego ceramika Lecha Grześkiewicza, absolwenta Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych w Poznaniu oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie. Jest on również twórcą oryginalnych, wspaniałych monumentalnych mozaik ceramicznych, które można podziwiać m.in. w kościele św. Jakuba w Warszawie, Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie czy w wejściu do teatru w Lublinie. Te wspaniałe tradycje kontynuuje z powodzeniem już trzecie pokolenie Grześkiewiczów, odnosząc sukcesy na wystawach w kraju i za granicą.
Pod koniec czerwca 2012 r. odbyło się uroczyste otwarcie Design Centrum Kielce (DCK). Imprezie towarzyszyło seminarium, wernisaże trzech wystaw wzornictwa oraz warsztaty plastyczne. Na seminarium gościem specjalnym był włoski projektant, biznesmen i wykładowca Giulio Cappellini, światowy guru projektowania wyposażenia wnętrz.
DCK pod kierunkiem artystycznym Marka Ceduły to nowoczesna, międzynarodowa instytucja promująca nowoczesny design łączący sztukę i rzemiosło. Zgodnie z założeniami programowymi ma to być miejsce, w którym projektanci i artyści będą mieli możliwość tworzenia unikatowych kreacji autorskich oraz wzorów wyrobów użytkowych przeznaczonych do masowej produkcji, wystawiać swoje prace i podnosić kwalifikacje w ramach warsztatów i szkoleń.
DCK ma doskonale wyposażone Studio Ceramiczne, m.in. jest w nim odlewnia mas ceramicznych, szlifiernia, piece komorowe elektryczne i gazowe, pracownia sitodruku.
W centrum będzie realizowanych kilka projektów, np.:
Nie mniej ważnym obszarem działalności DCK są Galerie, w których będą cyklicznie prezentowane osiągnięcia współczesnego polskiego i światowego wzornictwa.
Walne Zgromadzenie Wspólników spółek Ceramika Paradyż Sp. z o.o. i Paradyż Sp. z o.o. wybrało 26 czerwca 2012 r. nowy Zarząd Grupy Paradyż. Po upływie kadencji obecnych władz, funkcję Prezesa Zarządu spółek Grupy Paradyż obiął Łukasz Kardas. Wiceprezesem ds. finansów został Paweł Łuczka, a wiceprezesem ds. produkcji – Patryk Tomczyk. Funkcja wiceprezesa ds. handlu, z uprawnieniami do zastępowania Prezesa Zarządu, przypadła Piotrowi Tokarskiemu. Obaj Wspólnicy pozostali na stanowiskach Członków Zarządu.
Nowy Zarząd będzie kontynuował przyjętą w ostatnich latach strategię, której celem jest zdobycie przez Grupę Paradyż pozycji lidera w produkcji płytek ceramicznych na rynku europejskim. Firmie zależy też na utrzymaniu wzrostu przychodów ze sprzedaży płytek w kraju, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiej rentowności spółek. W najbliższym czasie będzie także rozwijana sieć sprzedaży na strategicznych rynkach eksportowych. Planowane są również kolejne inwestycje w nowoczesne technologie i modernizację zakładów produkcyjnych, tak by oferować płytki ceramiczne wysokiej jakości i o atrakcyjnym wzornictwie.
Zarząd nowej kadencji ma konsekwentnie realizować zaplanowane działania w celu osiągnięcia przewagi konkurencyjnej oraz polepszenia obsługi klientów. Priorytetem będzie budowanie silnej pozycji firmy oraz innowacyjne prace badawczo-rozwojowe, umożliwiające podejmowanie wyzwań w zmieniającej się gospodarce rynkowej.
Na początku sierpnia 2012 r. rozstrzygnięta została II edycja konkursu Perły Ceramiki UE 2012 oraz zakończyło się głosowanie architektów i projektantów wnętrz – użytkowników programów CAD Decor i CAD Decor PRO na najpiękniejsze ich zdaniem płytki nominowane w I edycji tegorocznego konkursu.
Spośród kolekcji płytek ceramicznych zgłoszonych do II edycji konkursu, jury w składzie: Magdalena Kaliszuk-Barańska – architekt wnętrz, Sekcja Architektury Wnętrz Związku Polskich Artystów Plastyków (przewodnicząca jury); Jerzy Uścinowicz – architekt, Stowarzyszenie Architektów Polskich; Paweł Balcerzak – Wydział Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, sekretarz generalny Stowarzyszenia Projektantów Form Przemysłowych; Krystyna Wiśniewska – redaktor naczelna kwartalnika „Wokół Płytek Ceramicznych” oraz Danuta Kostrzewska-Matynia – zastępca redaktora naczelnego kwartalnika „Wokół Płytek Ceramicznych” przyznało aż 11 nominacji do tytułu „Perła Ceramiki UE 2012”, „Perła Ceramiki Dystrybutorów 2012” oraz „Perła Ceramiki Projektantów – użytkowników CAD Decor 2012”. Płytki oceniane były w dwóch klasach i sześciu kategoriach:
klasa standard:
- kategoria - płytki ścienne
REFLETTE – producent Grupa Paradyż
- kategoria - płytki na ściany i podłogi:
ELVANA – producent Cersanit
SORENTA/SORRO – producent Grupa Paradyż
- kategoria – płytki do zastosowania specjalnego:
FUSION – marka Opoczno
Na początku sierpnia 2012 r. rozstrzygnięta została II edycja konkursu Perły Ceramiki UE 2012 oraz zakończyło się głosowanie architektów i projektantów wnętrz – użytkowników programów CAD Decor i CAD Decor PRO na najpiękniejsze ich zdaniem płytki nominowane w I edycji tegorocznego konkursu.
Spośród kolekcji płytek ceramicznych zgłoszonych do II edycji konkursu, jury w składzie: Magdalena Kaliszuk-Barańska – architekt wnętrz, Sekcja Architektury Wnętrz Związku Polskich Artystów Plastyków (przewodnicząca jury); Jerzy Uścinowicz – architekt, Stowarzyszenie Architektów Polskich; Paweł Balcerzak – Wydział Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, sekretarz generalny Stowarzyszenia Projektantów Form Przemysłowych; Krystyna Wiśniewska – redaktor naczelna kwartalnika „Wokół Płytek Ceramicznych” oraz Danuta Kostrzewska-Matynia – zastępca redaktora naczelnego kwartalnika „Wokół Płytek Ceramicznych” przyznało aż 11 nominacji do tytułu „Perła Ceramiki UE 2012”, „Perła Ceramiki Dystrybutorów 2012” oraz „Perła Ceramiki Projektantów – użytkowników CAD Decor 2012”. Płytki oceniane były w dwóch klasach i sześciu kategoriach:
klasa standard:
- kategoria - płytki ścienne
REFLETTE – producent Grupa Paradyż
- kategoria - płytki na ściany i podłogi:
ELVANA – producent Cersanit
SORENTA/SORRO – producent Grupa Paradyż
- kategoria – płytki do zastosowania specjalnego:
FUSION – marka Opoczno
Płytki Tubądzin - kolekcja Concrete&Deco
Niezwykła kolekcja płytek gresowych inspirowanych industrialnym stylem. Płytki i dekory w szarym kolorze przypominają surowy beton. Concrete&Deco to kolekcja stworzona z myślą o nowoczesnych wnętrzach, potrzebuje przestrzeni, dlatego też doskonale sprawdzi się np. w loftach. W skład kolekcji wchodzą płytki podstawowe o wymiarach 59,8 x 59,8 i 59,8 x 29,8 cm, piękne dekory - z kwiatowym wzorem (59,8 x 59,8 cm), imitujące drapany beton, drewno i zatopione w betonie koraliki (59,8 x 29,8 cm) oraz mozaika (29,8 x 29,8 cm).
Płytki Tubądzin - kolekcja Living Stone
Płytki z kolekcji Living Stone zaskakują prawie idealnym odwzorowaniem natulanego kamienia. Wtopione w gładką, błyszczącą powiezchnię płytek porzestrzenne motywy ożywiają kamień. Wnętrze nabiera ostrości, zyskuje głębię.
Kolekcja płytek Mocca
Inspiracją kolorystyczną do powstania kolekcji Mocca była kawa. Elegancka, błyszcząca glazura dostępna jest w czterech kolorach – krem, beż, brąz oraz szary. Płytki ścienne można dowolnie komponować z płytkami podłogowymi, mozaiką oraz elementami dekoracyjnymi z motywem kwiatowym, tworząc wysmakowane aranżacje. Atutem kolekcji jest nietypowy format (17 x 45 cm) płytek bazowych oraz piękne szklane mozaiki.
Glazura Opp!
Opp! to klasyka designu!. Błyszczące śnieżnobiałe i czarne płytki w fomacie 60 x 30 cm uzupełniają strukturalne dekory Opp! Urban z wielkomiejskimi motywami oraz elegancka szklana mozaika.
Glazura Opp!
Opp! to klasyka designu!. Błyszczące śnieżnobiałe i czarne płytki w fomacie 60 x 30 cm uzupełniają strukturalne dekory Opp! Urban z wielkomiejskimi motywami oraz elegancka szklana mozaika.
Gres lappato Saragossa
Naturalna kolorystyka i niespotykane wykończenie lappato gresu Saragossa przywołuje na myśl skalista wzgórza rozgrzane południowym słońcem. Eleganckie płytki w formacie 60 x 60 cm naśladują granit; można je układać na ścianie i podłodze. Gres Saragossa firmy Ceramstic nada wnętrzu rystykalnego klimatu.
Płytki ceramiczne Fusion
Fusion to kolekcja niezwykle nowoczesna. Płytki bazowe zostały uzupełnione o dekoracje: centra, mozaiki oraz dwa rodzaje listew. Ciekawą cechą tej kolekcji jest fakt, że mozaiki składają się z listew łączonych z dwóch kolorów na przemian: biały-grafit, biały-brąz lub biały-czerwień. Płytki ścienno-podłogowe Fusion można stosować w pomieszczeniach o średnim natężeniu ruchu, takich jak kuchnia czy łazienka.
Strona 1 z 2
